Strade Bianche, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik, het zijn maar enkele van de eendagswedstijden waar ik jaar na jaar enorm naar uitkijk, maar ik heb een speciaal plekje in m’n wielerhart voor rittenkoersen, de grote rondes in het bijzonder.
Drie weken lang
Wat is er voor een wielerfan mooier dan drie weken lang je helden dag na dag aan het werkt te zien? Om je favorieten vooruit te schreeuwen voor de tv – mooi weer of niet – terwijl je donders goed weet dat het geen sikkepit helpt, maar je toch hardnekkig blijf volhouden omdat zij dat ook doen en omdat het gewoon sterker is dan jezelf. Om, als het lot hen gunstig gezind is, hun progressie in het klassement aan te moedigen en intussen stiekem een heel klein beetje te genieten van het verval van de dichtste concurrenten. Het enige nadeel aan een grote ronde is dat je na afloop als het ware moet afkicken. Tijdens een rustdag mis je het al en als de ronde echt afgelopen is, heb je nog meer het gevoel dat er iets belangrijk ontbreekt.
Hoe je het ook draait of keert, de Tour is en blijft het meest prestigieuze wielerevenement van het jaar. Het wielercircus waarbij ook de “niet-zo-grote-wielerfan” drie weken lang niet van z’n tv is weg te slaan, terwijl ze met moeite weten dat de Giro hetzelfde is als de Ronde van Italië en de Vuelta die van Spanje.
Natte dromen
3656 kilometer, waarvan 15,4 kilometer kasseien, 5 ritten met aankomst bergop, slechts één tijdrit en last but not least de start van een rit in eigen land: dat is de Tour van 2014 in een notedop. Ik heb het sinds woensdag zo vaak voorbij zien komen op Twitter, Facebook, kranten en sportsites allerhande, dat het me niet zou verbazen als ik er een van de komende nachten natte dromen van krijg.
Het parcours was al zo goed als bekend, maar woensdag werd het eindelijk officieel voorgesteld. Ik moest niet werken, dus ik heb de live uitzending rechtstreeks kunnen volgen. Ik had de tv op Eurosport staan, na een paar minuten al met het geluid op mute, omdat zelfs de zeldzame keer dat de Nederlandse commentator een opmerking maakte er te veel aan was. In plaats daarvan luisterde ik via m’n smartphone naar het geluid van de livestream op Sporza, waar de simultane vertaling die de Engelstalige renners te horen kregen weerklonk. Bedankt daarvoor, Sporza! M’n kennis van de Engelse taal is niet vlekkeloos, maar tienduust keer beter dan m’n Frans. Zonder die Engelse vertaling had ik er vast niet de helft van meegekregen.
Rui Costa, Mark Cavendish, Chris Froome, Alberto Contador, Thomas Voeckler, Jurgen Van den Broeck en Romain Bardet.
Foto: Le Tour De France op Facebook
Aftellen
Met de officiële bekendmaking van het parcours is het aftellen naar Le Grand Départ echt begonnen. Het duurt nog ruim acht maanden voor het gevecht om de gele trui begint, maar de grote tenoren zijn er nu al aan begonnen. 36 weken voor de start zitten ze al plannen te smeden, de voor- en nadelen van kasseien, eventuele waaieretappes, beklimmingen en tijdritkilometers af te wegen en de beste voorbereiding uit te knobbelen. Nog 251 nachtjes slapen en dan begint het echt. Ik kijk er al naar uit!
Geniet van het gebakkelei over de volgende Tour en supporter voor de goeie!
Nina
Wielrennen 