Genoten van Tosh Van der Sande en Jasper De Buyst – Zesdaagse Gent 2018

De eerste keer dat ik naar de Zesdaagse van Gent ging was in 2014. Mijn blogbericht over de slotdag eindigt met “Als ’t God belieft trekken mama en ik volgend jaar twee dagen naar ’t Kuipke. Ik kijk er nu al naar uit!”

Het heeft helaas niet mogen zijn. In februari 2015 is mama totaal onverwacht overleden. Anderhalve maand later begon de voorverkoop van de zesdaagse. Ik wilde er absoluut weer bij zijn, met mama in gedachten, omdat we er de vorige keer zo van hadden genoten. Ik belde mijn neef en het was binnen de minuut beslist dat hij en zijn echtgenote me zouden vergezellen. Sindsdien zijn we elk jaar van de partij op vrijdag en zondag, ik nog steeds met liefdevolle gedachten aan mama, mijn neef met fijne herinneringen aan de keren dat hij als kind met zijn vader zaliger naar de zesdaagse ging kijken.

Frustratie wegens gebrek aan ploegtactiek bij BMC

Na afloop van de E3 Harelbeke was het weer zover. Ik zat me weer eens te ergeren aan de gebeurtenissen in de koers, met name aan het gebrek aan tactiek bij BMC, de ploeg van mijn favoriete kasseivreter Jürgen Roelandts. Ik moest dringend stoom aflaten, want ik stond op ontploffen.

Het heeft geen zin om me druk te maken als de teamleiding ervoor kiest om niet de kaart Roelandts te trekken, maar ik zie het bijna als mijn taak als trouwe fan van Jürgen om dat wel te doen. Het allemaal over me heen laten komen zonder te protesteren is mijn ding niet. Ik moet me afreageren. Voor mij gaat dat het best door de ergernis van me af te schrijven. Niet dat daarmee alles opgelost is, maar dan ben ik het tenminste kwijt.

Nog steeds gefrustreerd na #E3Harelbeke. Wilde in de laatste 6 km in de tv kruipen om in de auto van @BMCProTeam te vragen of ze een plan hadden. Of is geen tactiek ook een tactiek? Met 3 man van BMC moet dat gat dicht & moet je met @jurgenroelandts voor de sprint gaan lijkt me.

— Nina (@NinaSeventeen) March 23, 2018

Rekbaar begrip
Geen betere plek om de koers te volgen dan thuis voor de tv, maar ik ga wel af en toe naar de start van een wedstrijd als die zich in mijn buurt afspeelt, waarbij “in mijn buurt” een rekbaar begrip is. Als ik er met de auto binnen het uur kan geraken, valt het onder die noemer. De start van de E3 in Harelbeke ligt op 53 km van mijn deur. Niet echt in de achtertuin, maar te dichtbij om zomaar voorbij te laten gaan. Ik ben er dus net als vorig jaar heen geweest. Zodra de renners uit het zicht waren, reed ik meteen weer naar huis om voor de tv post te vatten en de koers te volgen.

Zesdaagse Gent 2014 – Voor herhaling vatbaar

Ik mocht dit jaar mijn eerste Gentse zesdaagse beleven. Als het aan mij ligt ben ik voortaan elk jaar op post, bij voorkeur meerdere dagen. Om maar te zeggen dat mijn eerste bezoek aan ’t Kuipke enorm goed in de smaak is gevallen.

On my way 2 #6DaysOfGhent. Been sooooooo looking forward 2 this! Excited!!! #cycling #track #kuipke #zesdaagseGent @zesdaagseGent

— Nina (@NinaSeventeen) November 23, 2014

Toch geen kutplaatsen
’t Kuipke is in werkelijkheid veel kleiner dan het vooraf in mijn verbeelding leek. Ik moet mijn mening over kutplaatsen op de tribune in mijn vorige blogpost dus herzien: er zijn bij nader inzien niet echt slechte zitplaatsen in ’t Kuipke. En toch zal ik altijd de voorkeur geven aan een plekje vooraan zoals ik er nu eentje had. Die drang om vooraan te zitten/staan zit er nou eenmaal ingebakken bij mij. Vraag het maar aan de mensen die me kennen van Prince concerten.

Na-Tourcriterium Sint-Niklaas 2014

Sint-Niklaas – vrijdag 1 augustus 2014
Een verzuchting die ik vorig jaar over het Na-Tourcriterium in Aalst had, was dit jaar van toepassing op Sint-Niklaas: geen renners van Lotto Belisol aan de start. 😦

Website: Na-Tourcriterium Sint-Niklaas